De mensen van Tinker noemen zichzelf imagineers; ze maken belevings­communicatie. En dat laatste kun je letterlijk nemen: in tegenstelling tot de meeste van onze geïnterviewden maken ze geen websites, maar echte, driedimensionale ervaringen. Ze ontwerpen tentoonstellingen voor musea, maar ook ‘belevenissen’ voor commerciële partijen. Marleen Bos ontwerpt en Marijn Harteveld is projectleider: “Ik bewaak planning en budget – alles wat Marleen niet leuk vindt.”

Verhalen vertellen

“De laatste twee jaar zien we een verschuiving van museale projecten naar bedrijven”, vertelt Marleen. “De boodschap is dan anders, maar de basis is altijd dat er een verhaal wordt verteld.” Over de productie van chocolade bijvoorbeeld, voor het bezoekerscentrum van een chocoladefabriek in Zwitserland.

Maar ook de musea blijven interessant. Zo werkten Marijn en Marleen samen aan de tentoonstelling Foodtopia voor het Boerhaave Museum. In gesprekken met de opdrachtgever werd het onderliggende thema “Hoe voeden we iedereen, nu en in de toekomst” vastgesteld. Op basis hiervan ontwikkelde het team van Tinker – een art-director, twee ontwerpers en een projectleider – eerst een visie en vervolgens een concreet plan.

Uiteindelijk werden er drie ruimtes ingericht: over het heden, de toekomst en het wetenschappelijke aspect van voeding. In die ruimtes bevonden zich interactieve elementen, maar bijvoorbeeld ook een installatie met tientallen op stokjes balancerende porseleinen bordjes, die de balancing act van de wereldwijde voedselvoorziening symboliseert.

Concessies

Hoe maak je zoiets; hebben ze het zelf in elkaar gezet? Als Marleen de kans krijgt gaat ze met plezier zelf klussen. “En het allerleukst van werken bij Tinker is dat dat soms ook kan. Bijvoorbeeld wanneer het meer tijd kost om uit te leggen wat de bedoeling is, dan het zelf even in elkaar te zetten.” Maar gewoonlijk worden de ontwerpen gerealiseerd door een aparte bouwende partij.

De aanlevering aan de bouwers verschilt: bij heel goede bouwers voldoet soms een simpel plaatje, maar soms worden ook gedetailleerde technische tekeningen gemaakt. Tijdens de constructie worden ze up-to-date gehouden met foto’s en af en toe komen de mensen van Tinker langs om te kijken en eventueel met de styling te helpen. “Je moet het soms gewoon even zien.”

Tinker doet ook voorstellen voor belichting en materiaalkeuze. Dat laatste is vaak lastig, omdat de budgetten meestal beperkt zijn. “Je moet concessies doen. Zo hebben we voor Foodtopia – met de opdrachtgever – onderdelen gekocht bij IKEA. Als je daar je eigen draai aan geeft, bijvoorbeeld door te printen op een tafelblad, kun je daar iets heel moois van maken”, vertelt Marleen.

Proces

Planning en budget variëren, maar opdrachten kennen eigenlijk altijd 3 presentaties: schetsontwerp > voorlopig ontwerp > definitief ontwerp. Mensen werken aan 3 tot 8 projecten tegelijk – het bijhouden van uren is dan ook een uitdaging. (“Ik doe het niet meer voor álle projecten”, bekent projectleider Marijn aan haar collega. “Maar jullie moeten dat wel doen!”)

De teams zitten niet samen in één ruimte. Zo zitten alle ontwerpers bij elkaar aan verschillende projecten te werken. “Zo inspireren we elkaar en kun je gemakkelijk met anderen overleggen, bijvoorbeeld als je even vastzit.”

“Laatst kwam een Zwitserse klant met de term Alpine Chic – dat moesten we wel even Googlen. Maar gewoonlijk komt het ontwerp voort uit de opdracht en de visie”, vertelt Marleen. En je verdiept je grondig in de opdracht. “Dan weet je opeens heel veel over chocola, of over de oorlog in Nederlands Indie. Dat maakt ons werk speciaal.” Er wordt vaak maar één voorstel aan de klant voorgelegd; hét idee waarmee het verhaal het best verteld wordt.

Tinkertalk

Er gebeurt dus van alles tegelijk bij Tinker. Daarom is er elke maandagochtend ‘Tinkertalk’: in 30 minuten vertelt iedereen waar hij mee bezig is. “Eigenlijk houden we ook elke twee weken een inspiratiesessie en een ‘vlootschouw’, waarbij we afgeronde projecten presenteren aan elkaar”, vertelt Marijn. “Maar de laatste tijd is het zo druk dat het er niet meer zo vaak van komt.”

Musea en virtual reality

En wat doen ze om bij te blijven in hun vakgebied? Veel mensen van Tinker bezoeken musea – vooral ook in hun vrije tijd, en dan kijken ze toch wel met een professioneel oog om zich heen. Met een groepje zijn ze zelfs naar de wereldtentoonstelling van Shanghai geweest, “en daar putten we nog steeds uit.” Verder kunnen mensen trainingen volgen, bijvoorbeeld over 3D-software.

Een collega is de mogelijkheden van de virtual-reality bril aan het onderzoeken, zodat de opdrachtgever alvast ‘door het ontwerp kan lopen’. “Heel bijzonder, maar ook wel eng”, zegt Marleen. “Want wat ik zo leuk vind is dat speciale moment dat alles klaar is en je het ontwerp voor het eerst in het echt ziet. Maar voor de klant is het natuurlijk wel fijn.”