Bij digitaal ontwerpbureau Hubbub maken ze producten die ‘playful’ zijn: variërend van een serious game voor Shell tot eigen projecten als Pig Chase, ‘A game for pigs and humans’. De harde kern van Hubbub bestaat uit Kars Alfrink en Alper Çuğun. Kars werkt meestal vanuit Utrecht en Alper woont in Berlijn. We spreken Kars op zijn werkplek – en Alper schuift aan via Skype.

Het werken met een kleine studio betekent in de praktijk dat beide heren veel verschillende dingen doen. Naast het runnen van de studio houdt Alper zich o.a. bezig met de technische ontwerpkant van het bureau, PR en sales en het geven van lezingen en workshops. Dat laatste doet Kars ook, naast interactie- en gamedesign, het produceren van projecten en – stiekem – front-end development (“een guilty pleasure”). Bij de meeste klussen zijn freelancers betrokken, zoals programmeurs, ontwerpers en illustratoren.

Standing

Hubbub maakt veel tijd vrij voor eigen projecten. Dit vinden ze een goede manier om te laten zien wat ze interessant vinden en om zichzelf te blijven ontwikkelen. Zo'n project is bijvoorbeeld Standing: een app waarmee je letterlijk stil kunt staan bij een bepaald onderwerp (‘quantified inaction’, noemt Alper het). Hoe komt zoiets tot stand? Alper vertelt dat ze iets wilden doen met het fenomeen van protesterende mensen op pleinen. Ze begonnen met het schrijven van een blogpost, een ‘theoretisch raamwerk’ waarin ze hun ideeën omschreven. Ze vinden het belangrijk om mensen te laten weten waar ze mee bezig zijn en praten ook veel over projecten in ontwikkeling.

Vervolgens maakte Alper een prototype: een werkende app. Intussen schetste Kars interfaces. De eerste versie was een stuk ingewikkelder dan de huidige – zo moest je per se op een echt plein stilstaan. Dat is nu allang niet meer zo. Ze zijn nog steeds bezig om de feel van de app goed te krijgen: iets dat heel belangrijk is voor de gebruikerservaring. Ze vergelijken het met het stemmen van een instrument. Het concept goed implementeren kost veel tijd! Kars: “Ik heb vroeger bij bureaus gewerkt waar veel tijd werd genomen om het concept te overwegen. Dat doen wij niet meer: we formuleren het eerder als experimenten die we kunnen uitvoeren. We gaan graag snel aan de slag.”

Behoorlijk agile dus. Kars is heel blij met de korte feedback loop die dat oplevert. “Het is toch geweldig om heel snel te zien wat je aan het maken bent? Voor mij voelt het heel natuurlijk.” Maar voor Hubbub zijn de mensen met wie ze werken het allerbelangrijkst. “Agile enzo, dat zijn allemaal ideeën. Dat komt pas op de tweede plaats.”

Valsspelen

Alper zit dus in Berlijn en Kars in Utrecht. Hoe gaat dat? Ze vertellen dat ze zo'n 10-20% van de tijd fysiek bij elkaar zijn. Soms in Duitsland, soms in Nederland, afhankelijk van waar de klanten zitten. Ook de freelancers werken op afstand. Is dat niet lastig? Volgens Kars niet: “Fysiek nabij betekent niet altijd dat je ook mentaal dichtbij bent. Daarnaast: als je dicht bij elkaar zit kun je continu ‘valsspelen’; elkaar van het werk houden. Ik vind dat vreselijk, ik ben graag met een ding tegelijk bezig.”

Ze hebben in de loop van de tijd een manier van doen ontwikkeld die het remote werken goed mogelijk maakt. Zo zijn er dagelijks geplande contactmomenten (via o.a. Google Hangouts) die erop gericht zijn om vervolgens apart verder te kunnen werken. Verder gebruiken ze een uitgekiend systeem aan applicaties, zoals Slack. Door integraties van Slack met andere systemen kunnen ze bijvoorbeeld het gebruik van Standing realtime in de gaten houden. Ook gebruiken ze Asana veel: “Daar staat alles in: wat er gedaan moet worden, wat er besproken is, als er iemand gebeld heeft... Het is ook onze knowledge base en CRM. Asana is super kneedbaar en dat vinden we fijn.” Kars: “Ik ga nu twee weken op vakantie en er is verbazingwekkend weinig overdracht nodig.” Alper: “Als het niet in Asana staat is het niet gebeurd!”

Hebben ze veel ruzie? Nee, niet eens! Ze werken al lang samen en kunnen stevig discussiëren zonder dat het persoonlijk wordt. “En dat is wel handig.” Kars vertelt dat ze door een gezamenlijke vriend eens intense motherfuckers werden genoemd: “En dat vind ik eigenlijk wel een goede omschrijving.”

Mentaal gereedschap

Wat doen ze om bij te blijven op hun vakgebied? “Zo min mogelijk”, aldus Alper. “Ik heb het allemaal al gezien. Ik ben naar zoveel events geweest.” Kars: “We gaan alleen nog als we zelf iets kunnen bijdragen. Dat is leuker. Dan heb je meteen een andere relatie met de organisatie en de andere aanwezigen en haal je er voor jezelf ook veel meer uit.”

Liever dan praatjes geven ze workshops, “Gewoon iets maken” – onder andere op het Mozilla Festival en Lift. Kars: “Ontwerpen is een ambacht, dat moet je praktizeren. Bijblijven is voor mij blijven zoeken naar nieuwe manieren om dat te doen. Jezelf ontwikkelen. Dus we schrijven blogposts, we zijn actief op Twitter, we lezen graag boeken. Ik ben steeds meer gaan lezen over sociale wetenschappen, filosofie, geschiedenis. Dat geeft je mentaal gereedschap om over van alles en nog wat na te denken.” Alper sluit zich daarbij aan. Daarbij: “Development is geen rocket science. De meeste dingen zoek ik wel uit met Stack Overflow en Google.”